Przewóz towarów wrażliwych jednak z GPS

Przewóz towarów wrażliwych jednak z GPS

Po miesiącu kontroli realizowanych przez funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej, zdecydowano się na korektę ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów wrażliwych.

W obecnym kształcie (na etapie konsultacji publicznych) projekt nowelizacji ustawy ma zapewnić skuteczniejsze funkcjonowanie systemu i polepszenie obecnego sposobu monitorowania (kontroli) przewozu towarów wskazanych w ustawie. W ocenie projektodawcy dane z rejestru dodatkowo powinny być uzupełniane przez wskazania geolokalizacyjne, tak by kontrola przewozu była bardziej precyzyjna. W świetle uzasadnienia projektu zmian dopiero porównanie danych zawartych w rejestrze z danymi uzyskiwanymi z tzw. GPS pozwoli na stworzenie kompletnego obrazu przewozu towarów – mapy. Uzupełnienie danych z rejestru zgłoszeń przewozu o informacje geolokalizacyjne sprawi, że te pierwsze będzie można weryfikować na bieżąco (on-line) w prosty i efektywny sposób.

Kto zapłaci za system geolokalizacyjny

Obowiązek dostarczania danych geolokalizacyjnych nakłada się zgodnie z ustawą na podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Jednakże w ocenie projektodawcy jest to w pełni uzasadnione i proporcjonalne, a wybór przyjętego rozwiązania ma w założeniu nie zwiększać bieżących kosztów funkcjonowania przewoźników. Ustawodawca wskazuje, że większość firm transportowych posiada już środki transportu wyposażone w urządzenia dostarczające im wiele danych, w tym te będące przedmiotem projektowanej ustawy. W tym celu, przyjęto, że środek transportu winien być wyposażony przez przewoźnika w lokalizator. Jednakże przewoźnik może skorzystać z własnych rozwiązań (własnych urządzeń GPS), o ile je posiada, co w dobie dostępności tej usługi jest zjawiskiem powszechnym. Na kompletny system monitorowania drogowego składać się będą:

1. Lokalizator – to urządzenie, np. smartfon, tablet, laptop, wykorzystujące technologie oparte na standardzie GSM/GPRS i pozycjonowania satelitarnego (wyposażonego w moduł GPS, GALILEO lub GLONASS) wraz z oprogramowaniem udostępnionym przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej do użytkowania w systemie monitorowania drogowego, służące do monitorowania trasy przewozu towaru. Urządzenia te ze względu na ich standardowe przeznaczenie będą musiały być umieszczone w środku transportu przewożącym towary. Lokalizator będzie musiał posiadać indywidualny numer pozwalający go zidentyfikować w systemie i powiązać ze zgłoszeniami z rejestru).
2. ZSL (zewnętrzny system lokalizacji) – będzie źródłem danych geolokalizacyjnych, przekazywanych do rejestru przez przewoźników. Przesyłanie tych danych z zewnętrznego systemu lokalizacji będzie wymagało zatwierdzenia systemu przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej lub upoważniony przez niego podmiot, np. właściwy instytut naukowy lub organ Krajowej Administracji Skarbowej.
3. Rejestr – to teleinformatyczny zbiór danych, prowadzony przez Szefa KAS. Dane geolokalizacyjne przekazywane przez przewoźników będą zasilały ten rejestr. Tak więc, wszystkie dane dostarczane przez przewoźników dotyczące trasy przewozu towarów, będą gromadzone w tym rejestrze i poddawane przetworzeniu. To z niego zasilane będą dane niezbędne do wskazania, np. aktualnego miejsca środka transportu w chwili kontroli (on-line).

Aplikacja od Szefa KAS jak ViaBOX

Aplikacja zmieniająca elektroniczne urządzenie mobilne w lokalizator (telefon, tablet itp.), w rozumieniu ustawy, dostępna będzie na stronach internetowych Platformy Usług Elektronicznych Celno-Skarbowych. Po wgraniu aplikacji do urządzenia będzie ona nadawała indywidualny numer identyfikujący lokalizator w rejestrze. Taki lokalizator, podobnie jak urządzenie pokładowe viaBOX wykorzystywane obecnie w systemie viaTOLL zamontowane będzie w środku transportu.

Wszystko w rękach kierowców

Obowiązkiem kierującego będzie uruchomienie (włączenie bez możliwości wyłączenia w trakcie realizacji przewozu) lokalizatora przed rozpoczęciem przewozu albo niezwłocznie po wjeździe na terytorium kraju. Na kierującego nałożono również obowiązek wyłączenia lokalizatora po dokonaniu przewozu towarów i dostarczeniu ich do miejsca przeznaczenia albo wyjazdu z terytorium kraju lub w momencie objęcia towarów na terytorium kraju procedurą celną inną niż dopuszczenie do obrotu albo powrotnym wywozem. W przypadku, gdy towary znajdujące się w jednym środku transportu mają być dostarczone do kilku miejsc przeznaczenia (jednego lub kilku podmiotów odbierających) na terytorium kraju kierujący winien wyłączyć lokalizator dopiero z chwilą dostarczenia towarów do ostatniego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju.

Doprecyzowanie listy towarów

W dotychczasowym kształcie ustawy towar jest grupowany do jednej podkategorii PKWiU albo jednej pozycji CN. Szereg wątpliwości przedsiębiorców budzi, jak należy rozumieć ten przepis oraz kiedy stosować klasyfikację zgodną z PKWiU, a kiedy CN. W projekcie zrezygnowano ze stosowania klasyfikacji PKWiU. W konsekwencji w pozostałych przepisach odnoszących się do PKWiU wprowadzono stosowne zmiany redakcyjne.

PROJEKT NOWELIZACJI